Elif Uras’ın Kişisel Sergisi ‘Kaynak’ Sanatseverlerle Buluştu
Yazı Boyutu:
Farklı kültürlerden beslenerek eserlerini oluşturan Elif Uras’ın yeni kişisel sergisi Kaynak, sanatçının son yıllardaki üretimini sergileyecek kapsamlı monogrofisi ile beraber Galata Rum Okulu’nda görülebilir.
Brown Üniversitesi ve Columbia Law School’dan (Columbia Hukuk Fakültesi) mezun olan Elif Uras, Columbia School of the Arts’dan (Columbia Sanat Fakültesi) MFA (Güzel Sanatlar Yüksek Lisans) ve School of Visual Arts’dan (Görsel Sanatlar Okulu) BFA (Güzel Sanatlar Lisans) derecelerini aldı. Çalışmalarını New York ve İstanbul’da sürdüren sanatçının 2016 yılında Galerist’te gerçekleşen son kişisel sergisi Hayal Meyal’den bu yana İstanbul’da ilk kez sergi açıyor.
Elif Uras’ın farklı coğrafyaların kültürel izlerinden beslenerek hazırladığı “Kaynak” sergisi, kasımın son haftası Galerist ve Kale Grubu desteği ile açıldı. Elif Uras’ın ilk monografisi ile beraber görücüye çıkan bu sergi, 30 Aralık’a kadar Galata Rum Okulu’nun yanındaki tarihi mekanda görülebilir.
Seramik malzemeleri kendine has görsel diliyle resimle ilişkilendiren Elif Uras, ilhamını çeşitli tarihsel ve kültürel referanslardan alıyor. Sanatçı; mozaik çinilerden oluşan duvarı, çeşme işlevi gören seramik tanrıça heykeli ve yine aynı malzemeden oluşturduğu desenlerle ortak miras, kültürel melezlik, gelenek ve çoğulluk gibi kavramları sorguluyor. Farklı kültürel ‘kaynak’lardan beslenip onları melezleştirdiğini söyleyen Uras, Kaynak’ı, seramikle olan mekansal denemelerin bir uzantısı olarak gördüğünü vurguluyor.
“İznik seramik geleneği, modern resim, antik Çin ve Yunan heykelleri gibi farklı kültürel referans ve ‘kaynak’lardan besleniyorum. Aynı zamanda onları harmanlıyor, bunu yaparken yeni bir dil araştırıyorum.”
Kale Grubu’nun 2018 yılı için tasarladığı seramik sanatını destekleme projesi kapsamında, Elif Uras’ın ilk monografisi de hayata geçiriliyor. Ahu Antmen, Kathy Battista, Amy Smith-Stewart ve Merve Ünsal gibi uluslararası üne sahip yazarların makalelerini içeren kitapta, sanatçının pratiğinin feminist temelleri, seramik çalışmalarında geleneksel tekniklerin kullanımı, özgün desen ve resimleriyle seramik işleri arasındaki ilişki değerlendiriliyor.
