House of Brothers Art Talks: Rugül Serbest Röpotajı
Yazı Boyutu:
Genç yeteneklerden; Rugül Serbest ile Contemporary İstanbul’daki House of Brothers Lounge’da buluştuk ve House of Brothers Art Talks kapsamında röportaj yaptık.
Söz konusu sanat olduğunda birçok genç sanatçı nihayet hak ettiği övgüyü ve ilgiyi görmeye başladı. Onlardan biri de yeni nesil isimlerin arasında kendini göstermeyi başaran Rugül Serbest. Biz de kendisiyle Contemporary İstanbul’daki House of Brothers Lounge’da buluştuk ve House of Brothers Art Talks kapsamında, ses getiren portlerini ve gelecek planları hakkında konuştuk.
Genç yetenekler arasında oldukça dikkat çeken bir isim haline geldiniz. Önce sizi biraz tanıyabilir miyiz?
2012 yılında, Dokuz Eylül Üniversitesi Resim Öğretmenliği bölümünden mezun oldum. Daha sonra bağımsız bir şekilde çalışmaya başladım. 3 yıl önce İstanbul’a taşındım ve Mimar Sinan Üniversitesi’nde resim üzerine yüksek lisans yaptım. Aslında yüksek lisans benim için İstanbul’a gelmek için bir vesileydi. Hep İstanbul’a taşınmak istiyordum ama bir türlü cesaret edemiyordum.
İstanbul’a geldiğim ilk yıllarda birçok yarışmaya katıldım. Bu yarışmalarda kendimi gösterdim, bazı yarışmalarda ödül aldım, bazılarında sergileme aldım, bazılarında ise kataloglara girdim… Sergilere katıldıkça koleksiyonerlere ulaştım. Gelen ilgi çoğaldıkça kendime olan güvenim de arttı.
Peki, kariyerinizin dönüm noktası ne oldu?
Özellikle Taner Ceylan ile tanışmam hayatımı olumlu yönde etkiledi. Taner Ceylan ile tanıştığım zaman benim çalışmalarımı çok beğendiğini söyleyip eserlerimi sosyal medya sayfasında paylaşmıştı. Daha sonra beğendiği, desteklediği genç sanatçılarla bir karma portre sergisi açtı, ben de o sergide yer aldım.
Yaptığınız tablolarda hep kendinizi resmediyorsunuz. Bunun sebebi nedir? Kendi ruh halinizi mi yoksa çocukluktan kalan duyguların dışavurumu mu?
Aslında iki türlü duyguyu da görebilirsiniz. Hem geçmişten gelen hem de şu anda yaşadığım duygu durumu. Aslında bence her sanatçı kendi tarihini resmediyor ancak bunun farkında değil. Ben bunun farkına vardığım için kendi portrelerimi yapmaya başladım. Bir resme başlarken “Bugün bu resmi yapacağım” gibi bir düşünceyle işe başlamıyorum. Ne yaptığımı resim bittikten sonra görüyorum.
Rugül Serbest-Öpücük
Mesela benim “Öpücük” isimli bir tablom var, kendimi öptüğüm bir resim. O resmi hiç bilinçli bir şekilde yapmamıştım. O dönemde resimsel olarak bir çıkmaza girmiştim, üretemiyordum. Sonra “Öpücük” tablosu ortaya çıktı ve bu tabloda, resimdeki kendim ile gerçekteki kendimin bir barış imzaladığını gördüm. Yaşadığım o tıkanıklık halinden çıktım.
Her resimde kendi portrenizi yapma fikrini devam ettirecek misiniz? Yoksa farklı tarzda mı ilerlemeyi düşünüyorsunuz?
Resim tek başına benim için çok tatmin edici bir dal. Fakat yeni planlarım arasında eserlerimi 3 boyutlu yaratmak var. Bunu portelerime bir şey katmak için değil başka alanlardan da beslenmek için istiyorum. Sanatın başka dallarıyla uğraşmak bence her ressam için çok önemli. Mesela yakın zamanda akordeon çalmaya başlayacağım çünkü insan tek yönlü olduğu zaman beslenecek bir alanı kalmıyor. Tabii ki yeni başlayacağım hiçbir dalda resim kadar profesyonel olamam ancak dediğim gibi beslenmek için farklı dallara yönelmek çok önemli.
O zaman sanat; her dalıyla sizin için nefes almak gibi…
Benim için resim yapmak su içmek, nefes almak ve içsel bir ihtiyaç gibi… Dünyadaki asıl görevim resim yapmakmış gibi hissediyorum. Ama resim yapmak için az önce dediğim gibi birçok alandan beslenmem, çok sergi gezmem ve gözümü eğitmem gerekiyor. Ben sanatçı biyografilerini de okumayı çok seviyorum. Bazen benim hissettiklerimi başka sanatçıların da hissettiğini görünce yalnız olmadığımı hissediyorum. Herkesin benim geçtiğim yollardan geçtiğini görmek beni çok rahatlatıyor.
Rugül Serbest-Kalmalısın
