İlham Veren Sohbetler: Şahika Ercümen

Spor kariyerinde pek çok başarıya imza atan, serbest dalış dünya rekortmeni Şahika Ercümen ile keyifli bir söyleşi yaptık!

Rekorlar kıran bir sporcu Şahika Ercümen… Çalışkan, güler yüzlü ve hikâyesi ile çok ilham verici bir isim. Su altına nasıl tutkuyla bağlandığı, imkanız gibi görünürken dalışa başlamasının öyküsü, rekor anıları… Şahika Ercümen’in de söyleşide ifade ettiği gibi; “İsteyip inandıktan sonra her şey mümkün…”

Sualtı sporlarına olan ilginiz nasıl başladı? Kariyerinize başlarken “Benim istediğim şey tam olarak bu, bu yolda ilerleyeceğim” dediğiniz ilk andan biraz bahsedebilir misiniz?

Benim bu spora başlama hikâyem biraz ironik. Ben bir astım hastasıyım ve bırakın spor yapmayı, çocukluğumda evden dışarı bile çıkamıyordum. Her günümüz hemen hemen hastanede geçiyordu. Okula bile gecikmeli başlayabilmiştim. Teşhis konulduktan sonra ise, 5 sene boyunca yoğun bir aşı tedavisine alındım ki bir çocuk için sürekli iğne olmak öyle zor ki. Anımsadığım kadarıyla hayatımın en kötü günleri o yıllardı. Bir gün sınıfça yelken kulübünü ziyarete gittik. Fakat benim gözüm denizde batıp çıkan dalgıçlara takılıyordu. Oradaki antrenör, ‘Denemek ister misin?’ dedi. Ben de dünden razı hemen gidip mayomu giydim ve hazırlandım. Kulüpteki sporcularla birlikte tek nefeste dipten gitme denemesi yaptık.

Nefes aldım ve daldım. Hiçbir teknik bilmeden suyun altında ilerlemeye başladım. Gittim, gittim, gittim… Adeta suyun altında nefes almaya başlamıştım. İlk defa kendimi özgür hissettim. Bir an etrafımda kimse kalmadığını fark edip panikledim ve suyun yüzeyine çıktım. O kadar uzağa gitmişim ki, yıllardır antrenman yapan sporcuları bile geçmişim o ilk denemede.

Antrenör mutlaka bu sporu yapmam gerektiğini söyledi. Fakat ailem asla izin vermezdi. Her günümüz hastanede geçerken spora gitmem pek mümkün görünmüyordu da. Fakat ben sualtına aşık olmuştum. O ilk dalıştan sonra adeta yeniden doğmuştum. Çok kısa sürede takıma seçildim ve o günden itibaren bu sporu farklı bir boyutta yapabileceğimi biliyordum.

Bir serbest dalış rekortmeni olarak gerçekleştirdiğiniz dalışlarda başınızdan geçen ve asla unutamadığınız bir anınız var mı?

Dünyanın farklı coğrafyalarında dalışlar gerçekleştirdiniz, sizin için en zorlayıcı olanı hangisiydi? Sizi zorlayan faktör neydi?

Sanırım Antarktika! Dünyanın en sert şartlarını yaşadığınız, hiçbir konuda kontrolünüzün olmadığı, insan yaşamayan, telefon, internet olmayan bir kıta. Nefes bile almak zor çünkü hava öyle soğuk ki, akciğerleriniz yanıyor resmen. -20 derecede buz altına dalış yapmak beni en zorlayan dalışlardan birisiydi. Dalış sonrası hipotermiden dolayı 2 saat kadar kendime gelemiyordum.

Hayatta en önemsediğim şeylerden birisi, yaptığım iş ile genç kızlara, kadınlara ilham olabilmek.

Alanınızda duayen ve örnek bir isim olarak sualtı sporlarıyla ilgilenen ve bu yönde bir kariyer inşa etmek isteyen gençlere neler söylemek istersiniz, bu konuda verebileceğiniz tavsiyeler nelerdir?

Bence her alan, işini tutkuyla yapanlar için bir fırsat. O yüzden çok isteyip inandıkları bir hayalleri varsa asla vazgeçmesinler.

Başarıya giden yolda engeller ya da başarısızlıklar olabiliyor. Böyle zamanlarda kendinizi nasıl motive ediyorsunuz?